Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Molotov




ξύπνησες μες την άνοιξη
ζήτησες καλοκαίρι
πήρες ένα φθινόπωρο
τον χειμώνα απ' το χέρι

μ' άνεμο στα σαλβάρια σου
με δροσιά στα μαλλιά σου
καταμεσήμερο η πρώτη βροχή
λίπασμα στα φτερά σου

ξέφτισε η μέρα που έφτυσε
το ραντεβού με τη νύχτα
τέντωσε αυτιά κουκουβάγιες να 'ρθουν 
πήρε σιωπή και τζιτζίκια.

με μια φαβέλα στα πέλματα
αλάτι λαθραίο στο βλέμμα
ρίξε στο σάλιο θυμάρι, θυμήσου 
το πιο αθώο σου ψέμα

σήκωσε σκόνη πρωτόγονη
γείωσε τη λαχτάρα
δωσε στο στόμα φιλί και ξεντύσου
ξεκλείδωσε και στροβιλίσου

μ' απανεμιά στα στολίδια σου
με μια μολότοφ στο αίμα
ακούστηκε κρότος με γέλια βαθιά
έσπασαν τα νερά.



6 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. αγάπη, θαυμαστικό, χαμόγελο και ελεύθερο πνεύμα...
      Τί άλλο να ζητήσω!

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος24/8/14 05:16

    Όπως η διαδρομή Αιγάλεω-Καλλιθέα με ένα γιουκαλίλι για παρέα....γιατί τα χρόνια πέρασαν.....τότε θα είχαμε μια κιθάρα για παρέα!
    Ίσως και ένα Jack....
    Κάποιος που θα έπρεπε να είναι Κρητκος....αλλά δεν είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως;;; Εννοείται κι ένα Jack! :)
      Aloha Ιρλανδοκρητικέ! Cheers!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος25/8/14 18:25

    Γιατί όταν η μοναξιά του σχοινοβάτη, οδηγεί τον νου σε ατραπούς σκοτεινές και σε περιδίνηση
    αδιέξοδη, η καρδιά αναλαμβάνει να δυναμώσει το μαζί...
    Έτσι λοιπόν αδερφέ, στην υγειά σου....από καρδιάς!!!
    O Ιρλανδοκρητικός...ξέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βλέπω ότι το Δουβλίνο χαρίζει απλόχερα έμπνευση ποιητική με μεθυστική σκοτεινιά σε έναν καταξιωμένο μπασίστα σαν και σένα! Μάλλον πρέπει να επισκευθώ τον βορρά προς ανεύρεση μούσας! :)

      Διαγραφή