[ photo: Prima Ballerina by *i-am-JENius ]
ένα χρυσάφι αφημένο στο περβάζι
σαν ήλιος το ξημέρωμα που όνειρα δεν τάζει
ένα ασήμι κρεμασμένο στην κουρτίνα
σαν χαμηλή πανσέληνος που οργώνει κάθε μήνα
κι από μακριά
η πλατινένια σου σκιά
βλέμματα να αγκιστρώνει
κι από κοντά
τόσο γυμνή όσο απέραντη
μιαν αρκτική να λιώνει
τενεκεδένιο το παράθυρο με αιχμηρά τα φύλλα
ένα άγγιγμα απρόσεχτο
ένα χάδι προσεγμένο
και σ'ανασαίνω.
