Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

El sabor del amor



Σ'αγαπάω...
...από τα βουνά της Αργεντινής μέχρι τις παγωμένες θάλασσες της Φινλανδίας
από τις λίμνες του Καναδά μέχρι τα δάση της Κίνας
από τον πύργο του Άιφελ μέχρι τις πυραμίδες της Αιγύπτου
από την Σελήνη μέχρι τον Κρόνο
από τον πυρήνα της γης μέχρι μέχρι τα σύννεφα
από την άγρια δύση μέχρι τα igloo των Εσκιμώων
από την μία άκρη του ουράνιου τόξου μέχρι την άλλη
από το χαμόγελό σου μέχρι την καρδιά σου
από το καλοκαίρι μέχρι τον χειμώνα
από το τραγούδι των τζιτζικιών μέχρι τις νυχτερινές μελωδίες των τρυζονιών
από την λάμπα του δωματίου μου μέχρι τον ήλιο της άνοιξης
από τα μάτια σου μέχρι τα πόδια σου
από την γλώσσα σου μέχρι τον αφαλό σου
από την μύτη σου μέχρι την μικρή ελιά που μας κάνει να μοιάζουμε στο χέρι
από την τέντα του σπιτιού μου μέχρι την ομπρέλα της θάλασσας στις Σεϋχέλλες
από το όνειρο μέχρι την πραγματικότητα
από το φως μέχρι το σκοτάδι
από το περπάτημα των πιγκουΐνων μέχρι το κολύμπι των κύκνων
από το άνοιγμα των φτερών της πεταλούδας μέχρι το αγέρωχο πέταγμα του αετού
από την ζεστή σοκολάτα στην κούπα σου μέχρι το παγωμένο talisker στα χείλη μου
από την υγρασία πάνω στα φύλλα των δέντρων μέχρι την σκόνη πάνω στο τραπέζι του σαλονιού
από τα αφηρημένα σχέδια σε μια λευκή κόλλα χαρτί μέχρι τις κοιλάδες και τα φαράγγια επάνω στα τσαλακωμένα σεντόνια
από την αλλεργία σου μέχρι την δική μου
από τα ζεστά σου σημεία κάτω από τα ρούχα σου μέχρι τα σκαλιά στην παραλία που κόβει ο αέρας
από ένα τριαντάφυλλο στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου μέχρι το ξαφνικό χτύπημα του κουδουνιού ένα πρωί
από την αποκοιμισμένη σου αναπνοή επάνω στον λαιμό μου μέχρι την ηδονή σου
από το καρφωμένο ερωτικό βλέμμα στα μάτια μέχρι το κρυφό άγγιγμα των δαχτύλων στην μέση του δρόμου
από την οθόνη του υπολογιστή μέχρι τον αναστεναγμό σου
από τις δύσκολες στιγμές μέχρι τις ευτυχισμένες
από την εφηβεία σου μέχρι την δική μου
από το παρόν σου μέχρι το δικό μου
από τους χυμούς σου μέχρι το οργασμικό τρέμουλο του κορμιού μου
από την αλλαγή των μορφασμών του προσώπου σου μέχρι την αλλαγή των εποχών
από την έμπνευση μέχρι το μπέρδεμα
από μια δαγκωνιά μέχρι ένα δάκρυ
από το χάδι στα μαλλιά σου μέχρι το πέταγμα ενός βότσαλου στην παραλία
από το άγχος σου μέχρι το δικό μου
από την ανησυχία μου μέχρι την δική σου
από την ξαφνική απόσταση μέχρι την ένωση ξανά
από τα “θέλω” μου μέχρι τα “μπορώ” σου
από τα “θέλω” σου μέχρι τον εαυτό σου
από “το μαξιλάρι σου” μέχρι το “πρέπει να φύγω”
από το κρύο μέχρι το ζεστό
από την αλμύρα μέχρι τον ουρανίσκο σου
από την ζάχαρη μέχρι το δέρμα σου
από τους καταρράκτες του Νιαγάρα μέχρι την Εσπλανάδα
από το “σε θέλω” μέχρι το “δεν ξέρω”
από την καληνύχτα σου μέχρι την καλημέρα μου
από το μακροβούτι μέχρι το πρώτο βλέμμα από τον βυθό προς την επιφάνεια
από την αδράνεια μέχρι την ζωή
από τον πόνο μέχρι την ξεγνοιασιά
από τις διέσεις σου μέχρι τις υφέσεις μου
από τον διακόπτη που ανάβει το φως στο δωμάτιο μέχρι την φλόγα που ανάβει το τσιγάρο
από την γραφή σου μέχρι το σφύριγμα του τρένου που αναχωρεί
από ένα μικρό σπυράκι στο πρόσωπο μέχρι την πιο όμορφη χορευτική φιγούρα
από το σβήσιμο των κεριών μιας τούρτας επάνω σε ένα παγκάκι μέχρι το κλείσιμο των βλεφάρων σε μια σφιχτή αγκαλιά
από την Disneyland μέχρι τα Εξάρχεια
από την ελευθερία μέχρι την φυλακή
από το φιλί σου μέχρι το χέρι σου που με χαιρετά κάτω από το μπαλκόνι
από μια δαγκωνιά στην σοκολάτα από το ψυγείο μέχρι την πιο πολυσύχναστη κινηματογραφική αίθουσα
από το “όχι” σου μέχρι το απρόσμενο “ναι”
από τις μαύρες τρύπες μέχρι τα νεφελώματα
από το αμήχανο χτύπημα των χεριών μου στο γραφείο μέχρι το μελωδικό σου άγγιγμα
από την μηχανή του χρόνου μέχρι την εφεύρεσή της
από τις λάθος επιλογές μέχρι το πάθος εκ των έσω
από την ερωτεύσιμη φωνή σου μέχρι τον ήχο του μολυβιού στο χαρτί
από τα “αγγλικά” σου μέχρι την σιωπή μου
από τις ηχογραφήσεις σου μέχρι το τραγούδι των γλάρων
από το χιούμορ σου μέχρι την γκρίνια μου
από την βροχή που δεν μας κυνηγάει γιατί καλοκαίριασε μέχρι το πρώτο μας μπάνιο
από τις κρίσεις πανικού μέχρι τον ήχο των καταρτιών την νύχτα
από το όνομά σου που δύσκολα προφέρω μέχρι όνομά μου που δύσκολα προφέρεις
από την μελαγχολία σου μέχρι την δική μου
από την ανασφάλεια μέχρι την ασφάλεια
από το “έλα” μέχρι το “να έρθω;”
από εσένα μέχρι εμένα
από τις φωτισμένες βιτρίνες μέχρι τα σκοτεινά σοκάκια
από τις ερήμους της Αφρικής μέχρι τον Αμαζόνιο
από τα ηλεκτροφόρα καλώδια μέχρι τις νότες του πενταγράμμου
από τις στιγμές που αιχμαλωτίζεις σε ένα κλικ μέχρι ένα δειλό χαμόγελο απ'το απέναντι πεζοδρόμιο
από τους αγκώνες σου μέχρι τα γόνατά σου
από τα πέλματά σου μέχρι τα μάγουλά σου
από το στήθος σου μέχρι την μέση σου
από το υπόγειο Λονδίνο μέχρι τα επιβλητικά βουνά της Ισλανδίας
από το “συγγνώμη” σου μέχρι το δικό μου
από το Μοναστηράκι μέχρι την Μονμάρτη
από το να καταφέρω να ζεστάνω την παγωνιά σου μέχρι να ζεστάνεις την δική μου
από το άρωμά σου επάνω μου μέχρι το δικό μου επάνω σου
από το ξυπόλητό σου περπάτημα μέχρι το πιο σαγηνευτικό σου ντύσιμο
από το κρυμμένο φεγγάρι μέχρι την άσφαλτο κάτω από τις ρόδες
από το πρωινό σε μια φέτα με μαρμελάδα μέχρι το βραδυνό αλκοολούχο κέρασμα
από τις μαγειρικές σου δημιουργίες μέχρι την ίδια σου την μοναδική γεύση

από εκεί μέχρι εδώ…
…σ’αγαπάω.