Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Είναι τα μάτια σου

Είναι τα μάτια σου.

Δρακόλιμνες της άνοιξης και του Μαγιού αέρας. Ξέρεις, από εκείνα τα δροσερά αεράκια που τριγυρνούν τις φυλλωσιές τις νύχτες. Εκείνη ακριβώς την στιγμή που το θρόισμα κρατά το ίσο στο τραγούδι που ανασαίνουν τα τριζόνια.


Είναι τα χείλη σου.

Κορυφογραμμές που διαχωρίζουν τα βάθη από τα ύψη. Ένα ανάγλυφο στόλισμα στο ηλιοβασίλεμα μιας Κυριακής, μια ανυπομονησία στην ανατολή της πρώτης μέρας των διακοπών σου. Κι από εκεί ψηλά, με μια τσουλήθρα να βρίσκεσαι να ηλιοθεραπεύεσαι στην άμμο. Να φεγγαροθεραπεύεσαι σε μια αγκαλιά.


Είναι ο αφαλός σου.

Ηχείο στο πιο σπάνιο έγχορδο που έπλασε ανθρώπινο χέρι. Κι εκεί ανάμεσα στα ταξίμια σου ονειρεύεται γλυκά το πιο αγαπημένο σου φιλί, που το άφησες να  πλαγιάσει για να ξαποστάσει. Και πριν ανοίξει τα μάτια του, στο πρώτο ξύπνημα,  θα μυρίσει τη βροχή και το αγιόκλημα.


Είναι τα πόδια σου.

Απειροελάχιστα κλάσματα δευτερολέπτου ισορροπίας ενώ ίπτασαι σε φιγούρα χορευτική, πριν η βαρύτητα σε φέρει πάλι στο έδαφος. Το χάδι του ποταμού, η περιπέτεια του βράχου, η ζέστη της ασφάλτου.