tag:blogger.com,1999:blog-2305326522502964110.post6185989434321093493..comments2023-07-01T18:55:24.829+03:00Comments on φτου&βγαίνω: Νυχτερινή βάρδιαdim juanegrohttp://www.blogger.com/profile/14584774502302617365noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2305326522502964110.post-50891622512595525122007-12-04T23:42:00.000+02:002007-12-04T23:42:00.000+02:00-> candyblue"κομπολόγια στα χέρια μου σπάνεκαι τις...-> candyblue<BR/>"κομπολόγια στα χέρια μου σπάνε<BR/>και τις μπίλιες φυσάει ο βορριάς<BR/>τις κυλάει, τις διαβρώνει, τις σπάει<BR/>και μια μέρα ενώ περπατάς<BR/>τις κλωτσάς και μετά τις πετάς<BR/>στο πηγάδι να ακούσεις τον ήχο<BR/>μια ευχή κάνεις και προσπερνάς..."<BR/><BR/>Η νύχτα μας κοινωνεί την επικοινωνία της... κι εγώ ξέρω για τι πράγμα μιλάς.<BR/>Καλή σου νύχτα.<BR/><BR/><BR/>-> dee dee<BR/>Να είσαι καλά και να μην θάψεις πολύ βαθιά τις νυχτερινές σου αναμνήσεις... Για μένα ορισμένες φορές δρουν δημιουργικά κάτω από τον ολόλαμπρό ουρανό...dim juanegrohttps://www.blogger.com/profile/14584774502302617365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2305326522502964110.post-62872453170815899862007-12-04T17:25:00.000+02:002007-12-04T17:25:00.000+02:00Εγω παλι δε ξερω. Σε βρηκα στη σελιδα της κυριας α...Εγω παλι δε ξερω. Σε βρηκα στη σελιδα της κυριας απο πανω μου και μου κινησες το ενδιαφερον.<BR/><BR/>Τα βραδια καποτε με μαγνητιζαν. Σαν μεθυσμενη τους παραδινομουν. Εχει καποια χρονια που δεν.....απλα δεν. Αρχισα να ζηταω τη μερα, οσο πιο πρωι, τοσο πιο δυνατη και γεματη νιωθω. Απεχω πολυ απο νυχτερινες βαρδιες, ακομα και παλιοτερα, δεν ξερω αν φλερταραμε με τον ιδιο τροπο την νυχτα. Ηθελα την ασυδωσια και πολλες φορες δε μου βγηκε σε καλο. Ευχομαι να εισαι καλα και να χαιρεσαι τη νυχτα με υγεια!<BR/><BR/>Καλησπερα σου :)Dee Deehttps://www.blogger.com/profile/14556060947409780181noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2305326522502964110.post-22975208358251035352007-12-04T11:52:00.000+02:002007-12-04T11:52:00.000+02:00...."Είναι από τα βράδια που στάζουν σαν κεχριμπαρ......."Είναι από τα βράδια που στάζουν σαν κεχριμπαρένιες πέτρες κομπολογιού. Φλερτάρω τη νύχτα χρόνια τώρα. Γουστάρω το μαύρο της.Με καλύπτει.Αναπνέω καλύτερα τη νύχτα,σκέφτομαι καλύτερα,υπάρχω καλύτερα μέσα της.<BR/>Που πάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μέσα στις γαλβανιζέ κοιλιές των αυτοκινήτων τους. Μου έρχεται η επιθυμία να τους ρωτήσω έναν, έναν. Μόνο εσύ δεν έρχεσαι πια.<BR/>Με βασανίζεις. Και εγώ εσένα.<BR/>Ποιος θα αντέξει περισσότερο";<BR/><BR/><BR/>Καλημέρα..χαίρομαι που βρίσκω κάποιον με πολλά νυχτερινά στις βάρδιες.Μια από τα ίδια και γω.Ξερω πολύ καλά για τι πράγμα μιλάς.Πολύ πολύ καλάcandybluehttps://www.blogger.com/profile/05363627063458977856noreply@blogger.com