τσουλήθρα

Ποια τελετουργία σε δίπλωσε και σε έκρυψε στην τσάκιση μιας σαΐτας που άλλαζε
χρώματα σαν τον πιο εξωτικά όμορφο χαμαιλέοντα;

Ποιος άνεμος σε ύψωσε, σε στριφογύρισε, σε ώθησε να περάσεις μπροστά από τα μάτια μου; 

Ποια ραδιουργία σε μετουσίωσε από ησυχία σε φωτιά; 

Ποια ανάγκη σε γλίστρησε στην πιο περίπλοκη τσουλήθρα που εμπνεύστηκε ποτέ μια φαντασία τολμηρή; 

Ποιο χέρι σε τύλιξε σαν αλυσίδα καλοκαιρινή στο πόδι και ποια γλώσσα σε σφήνωσε στο πιο μελωδικό Αχ που θα μπορούσε να προφέρει ποτέ ένας πόνος, ένα πάθος;

Ποια σκέψη σε κράτησε από το χέρι σαν τόνο στο όνομά σου, σαν τελεία στα χείλη σου και σαν θαυμαστικό στις ανοιχτές σου βλεφαρίδες; 

Που κοιμήθηκες και ξύπνησες λίθος πολύτιμος σε ορυχείο βαθύ με απασφαλισμένη την πιο ανατριχιαστική χειροβομβίδα σιωπής δίπλα στο μαξιλάρι σου;

Πότε έγινες η κορυφογραμμή αφορμών και αιτιών για προσπέραση του ορίζοντα στο πιο πολύβουο δρόμο που έχεις περπατήσει;

Ποια επιτάχυνση σε έστειλε με ταχύτητα διαφυγής στο μικρόκοσμο της ανατολής ανάμεσα στις κουρτίνες ενός παραθύρου ανοιχτού τις νύχτες;

Ποια τελετουργία σε δίπλωσε και σε έκρυψε μέσα μου;

σε χώμα ξερό κι αν γεννηθείς

με ανέμους παγερούς στο δέρμα

στο χιόνι νερό θα βρεις

μια άνοιξη ολόγυμνη στο αίμα.

[ τέλος όγδοου Δεκέμβρη ]