Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

my love

[ photo : levant by eugenmales ]

Φωλιάζουν στο χθες, καλές και κακές
οι στιγμές που σε στιχάκια διαβάζω
και νοσταλγώ, κοιτάζομαι στον καιρό
τριανταένα χρόνια σε ένα λεπτό

ένα λεπτό χωρίς φωνή
και λόγια από μισάνοιχτα χείλη
μάλλον αρκεί στην κούφια ζωή
για να το νιώσει, είναι γεμάτη κι αυτή

ξυπνάνε στον ύπνο τους οι ψυχές
και βγαίνουν βόλτα για να δουν το σκοτάδι
είναι σαν χάδι που τις κρατάει ζωντανές
για να κρατάνε αγκαλιά τις ευχές

μια ευχή σαν βραδυνή προσευχή
θέλω κι απόψε να χαρίσω σε σένα
που είσαι αλλού, πουθενά και παντού
πίνοντας νέκταρ στα στενά του μυαλού

πόσο πολύ μ’ αρέσει να σε κοιτάζω
κι όσο σ’ αγγίζω κι άλλο τόσο που δεν σ’ αγγίζω
τόσο να σ’ αγαπώ
τον ήλιο να βλέπω όπου γυρίζει
να γυρνάω κι εγώ
με το φεγγάρι παλεύω, τον χειμώνα γυρεύω




"πιο εύκολο μου φαίνεται την θάλασσα να αδειάσω

να την πετάξω στην στεριά παρά να σε ξεχάσω"




4 σχόλια:

  1. Πατάω pause στην μουσική σου υπόκρουση,κάθομαι στο πιάνο και τραγουδάω τους στίχους σου...

    Μου αρέσει αυτό σου το τραγούδι

    Στο 'πα?

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ->λιμανάκι
    πόσο πολύ θα μου άρεσε να άκουγα τις μελωδίες πιάνου και φωνής ανάμεσα στα λόγια από τα μισάνοιχτα χείλη σου...

    χαίρομαι που σου αρέσει...
    πότε θα το ακούσουμε λοιπόν; ε;

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ->Νάδα
    χαιρετίζω το πέρασμά σου από την κρυψώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή