Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008

Μη βάλεις ζάχαρη…

[ photo: Snail 4 by Rilrae ]

-Λυπητερή ιστορία, δεν νομίζεις;
-Θα διαφωνήσω μαζί σου. Μια ιστορία ελεύθερης πτώσης ενός ποτηριού με κρασί στο παρκέ θα μπορούσε να θεωρηθεί έτσι μονάχα στην περίπτωση που εκεί ήταν στρωμένο ένα βελούδινο κινέζικο χαλί.
-Ήταν το τελευταίο ποτήρι που θα έπινε όμως… Το τελευταίο μπουκάλι που είχε απομείνει στην γη.
-Ας έπινε κόκκινο.
-Αφού, το ξέρεις, έπινε μόνο λευκό κρασί.
-Τέλος πάντων.
-«Τέλος πάντων…» Τι περίεργη φράση στ’ αλήθεια; Ποιο τέλος; Ποιων πάντων; Πως μπορούμε να αναφερόμαστε σε ένα «τέλος», χωρίς την συναίσθηση και τον αναλογισμό της αιτίας, της αφορμής και της μορφής αυτού; Δεν μου αρέσει αυτή η φράση γιατί δεν ξέρω τι σημαίνει.
-Τρόπος του λέγειν, βρε παιδί μου. Γιατί δυσκολεύεις την σκέψη σου; Είναι απλή η ζωή, κι εσύ στέκεσαι στα λόγια που την καθορίζουν.
-Δεν είμαστε και πολύ διαφορετικοί, ξέρεις. Εγώ ψάχνω την «ελπίδα» στην φαντασία κι εσύ την «φαντασία» στην ελπίδα. Αλήθεια, πόσα
ori tsuru θα φτιάξεις ακόμα περιμένοντας υπομονετικά να τα… χιλιάσεις ενώ δεν τα μετράς κάν;
-Όταν φτάσω στα χίλια θα το ξέρω, γιατί όλες μου οι επιθυμίες θα μπορούν να πραγματοποιηθούν… αλλά ακόμα κι αν δεν γίνει ποτέ, θα έχω ασκήσει τα δάχτυλά μου δημιουργώντας πουλιά.
-Που όμως δεν πετάνε;
-Για μένα πετάνε, για αυτό και χαρίζω κάθε ένα σε διαφορετικό άνθρωπο.
-Σε μένα γιατί δεν έχεις χαρίσει ποτέ;
-Σε σένα θα χαρίσω το χιλιοστό…
-Πάω να φτιάξω καφέ. Θέλεις;
-Θέλω, αλλά σήμερα μην βάλεις ζάχαρη.
-Έλα μαζί μου στην κουζίνα για παρέα.
-Πήγαινε εσύ κι έρχομαι… Σήμερα θέλω να φτιάξω ένα
ori tsuru για μένα. Έχω φυλάξει το μωβ χαρτί περιτυλίγματος από το κρασί που μας έφεραν χθες. Θα το κρεμάσω από την σανίδα που έχει ραγίσει κάτω από το κρεβάτι.
-Ξέρεις τι είναι το
Broch;
-Όχι, για πες…
-Στην κέλτικη παράδοση υπάρχουν καταγεγραμμένες μυθιστορίες σχετικά με κάποιους κυκλικούς πύργους. Λένε, λοιπόν, πως όποιος βρεθεί μέσα σε έναν τέτοιο πύργο, ο οποίος ονομάζεται
Broch, και κοιμηθεί εκεί, όταν ξυπνήσει η μνήμη του και τα όνειρά του στοιχειώνονται από το μέρος, όπου κι αν βρίσκεται. Λένε πως κάθε βράδυ θα ονειρεύεται ότι βρίσκεται σε αυτό το μέρος χωρίς να μπορεί να ξεφύγει και πως ο μόνος τρόπος «απόδρασης» είναι να επιστρέψει εκεί και να χαράξει το όνομά του σε κάποια πέτρα στο εσωτερικό του πύργου. Μόνο τότε ελευθερώνεται «ξανά»…
-Να, μια ωραία ιστορία…
-Εκεί θα ήθελα να κρεμάσω το δικό μου χαρισμένο χιλιοστό χάρτινο
ori tsuru.
-Θα είναι όμως, σαν να το έκλεινες σε κλουβί…
-Θα είχα χαράξει, όμως, το όνομά μου πρώτα… Πάω.
-Μη βάλεις ζάχαρη...

10 σχόλια:

  1. Δεν καταλαβα τιποτα :)

    Θα ξαναπερασω, ξερεις πλεον το πεισμα μου :)

    Σε φιλω γλυκα, αφηνω εδω ενα κουλουρι Θεσσαλονικης με βουτυρο και φετα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. -> dee dee

    νόστιμο το κουλούρι
    ευχαριστώ για το πείσμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι σημαινει ori tsuru;;;;;;

    ...παρακατω...
    ωραια συζητηση, εχεις τετοιους φιλους, να μιλας ετσι;;;. Κι εγω μια, αλλα ειναι μακρυα και μου λειπει.

    στο καστρο αυτο δεν θελω να παω, να παω να στοιχειωθω και να ξαναπαω να το αναιρεσω;; Δεν μου κανει κατι.

    Πηρες φορα με τα λουλουδια και ο δικος μου ο κακτος δεν λεει να συνελθει, δεν του μιλαω ομως, δεν το 'χω, που λενε.

    Δεν θα χαθω απο δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. -> dee dee

    να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω τι σημάινει. Ανήκει στην Ιαπωνική χειροτεχνία Origami...Δες εδώ πως φτιάχνεται και ξεκίνα για τα χίλια... ή για τα χείλια...
    http://nezumi.dumousseau.free.fr/japon/ori-tsuru.htm

    Καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος22/1/08 20:47

    τα ori tsuru που κάνεις τα λατρεύω με ταξιδεύουν και με πάνε όπου ζητήσω...
    όταν με βγάζουν σε στοιχειωμένα κάστρα μου φωτίζουν μέχρι να βρω το δρόμο να ξαναβγώ...

    η σκέψη μου είναι μαζί σου και η καρδιά μου επίσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ->gio

    ένα ταξίδι που αφήνει την αίσθηση σκούρας ζάχαρης στα χείλη και την μυρωδιά πιπεριού στον γύρω αέρα, σαν οδηγεί σε στοιχειωμένους εγκλωβισμούς ... δεν παύει να είναι ταξίδι...
    και σαν βγεις "έξω" συνεχίζει, σαν από σταθμό "τρένου" να ξεκίνησες πριν λίγο, αλλά να μην το θυμάσαι, σαν να ξύπνησες πριν λίγο αλλά να κοιμάσαι...

    Σου χαρίζω όσα ori tsuru θέλεις για τον δρόμο
    κι ένα φιλί για τον τρόμο...

    Καληνύχτα ήσυχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χαιρομαι που ξερεις για τους κελτες..τα χαρτινα πουλια ειναι θλιμμενα..ειναι τοσο κριμα να εχουν φτερα που δεν μπορουν να τα ανοιξουν και να ξεφυγουν..μοιαζουν πολυ με τους ανθρωπους..που κλεινουν τα ματια και νομιζουν οτι μπορουν να δραπετευσουν..ισως τα καταφερνουν..ισως παλι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -> rip1708
    νομίζω ότι ένα φευγιό... το πετυχαίνουν οι άνθρωποι γιατί ακόμα κι αν είναι αυταπάτη σου προσφέρει αυτή την πολύτιμη "στιγμή".
    Για μένα είναι μια απόδραση η δημιουργία ενός χάρτινου πουλιού.
    Δεν ξέρω όμως τι είναι για εκείνο. Και τί δεν θα έδινα να ήξερα...

    Καλώς όρισες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τι ομορφιά.
    τι ...


    με έκανες να χαμογελάσω.

    ομορφιά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ->roxanred
    Ομορφιά;
    Δεν ξέρω.
    Να είσαι καλά πάντως
    για τον λόγο και το χαμόγελο...

    Χαίρε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή