[ photo: RAIN'S RUSTEL by Leonidafremov ]
Νοέμβριος απείθαρχος ζεστός και στην βροχή και στον αέρα
σαν ελιγμός απ’ την φοβέρα
σαν ελιγμός…
τέτοιο χαμόγελο δεν έχω ξαναδεί
δεν έχω ξαναζήσει πιο πολύ
μια από ‘δώ μια από ‘κεί
μια ματιά σου να είχα
το όνομά σου να ήξερα
πριν φύγεις πάλι μέσα στο πλήθος
Μόλις που μπήκε ο Δεκέμβρης, Σάββατο βράδυ, η νύχτα ανάβει
σαν πειρατής στα όνειρά μου
σαν πειρατής…
τέτοιο χαμόγελο δεν έχω ξαναδεί
δεν έχω ξαναζήσει πιο πολύ
μια από ‘δώ μια από ‘κεί
κάτω απ’ τα γυάλινα δέντρα
πάνω σε ένα άσπρο πάτωμα
απ’ τα χιόνια που δεν ήρθαν ακόμα
Μονάχα δυο λόγια είπες και στα ταξίδια μου με βρήκες
σα ναυαγός με μια μπύρα
σαν ναυαγός…
τέτοιο χαμόγελο δεν έχω ξαναδεί
δεν έχω ξαναζήσει πιο πολύ
μια από ‘δώ μια από ‘κεί
σαν φεγγάρι στην γη
σαν λουλούδι που γέρνει στον ήλιο
να βρει την ζωή του
μια από ‘δώ μια από ‘κεί
Να πω οτι καταλαβα ....ψεματα θα πω και δεν το συνηθιζω, ειδικα εδω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχομαι να περνας οσο υπεροχα θελεις και αντεχεις dim μου!
Προχθες εκανα την νυχτα μερα οπως παλια, δεν το αντεχω πια, στο εχω ξαναπει. Ουτε το αλκοολ μου παει τοσο πολυ πια, ουτε οι παρορμησεις. Μετανιωσα για λιγα και δε μ' αρεσει να μετανιωνω.
Να περνας καλα, το ειπα ηδη ε;;;
xxx
αν ξαι καθυστερημένα... να είσαι καλά dee dee μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο... τα ψέμματα μακριά από εδώ :)